Hallo iedereen,
Zojuist zijn we terug gekeerd van een geweldige week in de Tibetaanse hooglanden. Tibet was tot 1951 een eigen staat. China heeft het echter overgenomen. De gehele regio Tibet is daarna opgedeeld in de provincie Tibet, een stuk hoogt nu bij Sichuan en een stuk hoort bij Qinghai. De provincie Tibet bezoeken is bijzonder lastig. Zo krijg je alleen een permit als je met vier anderen van dezelfde nationaliteit bent, zelf vervoer zorgt en een gids hebt. Waar vind ik 4 andere Nederlanders die op dezelfde tijd mee komen? Precies.. Het alternatief is de Tibetaanse hooglanden bezoeken die nu onder Sichuan en Qinghai vallen. Dat hebben wij gedaan! Ons schema was als volgt; vanuit Chengdu naar Ya’an – Kangding – Tagong – Hoogland (4200+) (naam vergeten) en dezelfde route weer terug. Het was echt bizar mooi. Omdat ik echt niet een kleine selectie kon maken van alle mooie foto’s, heb ik deze keer een selectie van 50! Geniet mee, zou ik zeggen..
Vanuit Chengdu namen we de bus naar Ya’an (niet bijzonder) en vervolgens naar Kangding. Kangding is het eerste Tibetaanse dorp op de weg. Je kunt er mooi een eerst hike maken en alvast aan de hoogte wennen (3200m).
Het hele dorp en alles eromheen hangt vol met deze Tibetaanse gebedsvlaggetjes. Er staan mantras en gebeden op geschreven. Ze hebben zeven verschillende kleuren. De vijf kleuren staan voor de vijf elementen. Blauw staat voor “hemel”, wit voor “wind”, rood voor “vuur”, groen voor “water” en geel voor “aarde”. De Tibetanen geloven dat als ze wapperen, de gebeden naar de goden opstijgen.
Door de hoge liggen, vangen de bossen behoorlijk wat mist. Flink wat mos dus overal; spooky!
Zodra je de top van de berg in Kangding beklommen hebt, bereik je een eerste hoogvlakte. Hier liepen super mooie semi-wilde paarden rond.
Af en toe klaarde het op en zag je de paarden rond galopperen.
Ik had gezellig de hond van het hostel meegenomen 
De toppen van de bergen rondom Kangding waren zowat permanent in de wolken gelegen.
Overal vind je de overblijfselen van oude Tibetaanse boerderijtjes.
Af en toe hopt er ook een kikker voorbij xD
‘s Avonds viel de electriciteit uit in het hostel. Sfeerverhogend 
De volgende dag gingen we met een ‘taxi’ naar de Tagong hooglanden, 2 uur verder. Het landschap onderweg was ook al de moeite waard.
Ruige, kale gebergten en groene weiden.
Tagong is een piepklein dorpje, misschien 100 huisjes. Het is volledig in Tibetaanse stijl opgetrokken. Er zijn twee hostels, beiden gelegen aan het hoofdplein.
De graslanden zijn intens groen, en de lucht super blauw. Tagong ligt op 3700 meter hoogte. En dat merk je als je aankomt; hoogteziekte. Wij alle 4 hadden last van hoofdpijn.
En daar staat ie; onze grote vriend op de hoogvlakten: de jak!
Ook jaks gaan dood. De schedels liggen overal.
Even verkoeling zoeken. Als er geen bewolking is, kan de temperatuur aardig oplopen. En je verbrand levend trouwens; de atmosfeer is nog maar minder dan de helft van de grootte hier.
Woohoo
De view over de graslanden was geweldig.
Nog een jak. !!!!!*1 onthoud deze jak!
Het was super chill om lekker door de open velden te lopen.
De locals nemen echter liever hun motorbikes xD
Waanzinnige uitzichten. De lucht is ook veel blauwer door een kleinere atmosfeer.
Bij het klooster bleek inderdaad nog een goed hoe men zich hier verplaatst; de monniken kwamen keihard voorbij gescheurd xD
Dit was het klooster waar we naar toe hikten. Enkel monniken leefden hier.
Een ander klein Tibetaans dorpje. Rechts gelegen het lokale ziekenhuis.
Het dorpje hangt vol met kleurrijke Sanskriet inscripties!
De hike naar het dorpje was 15 kilometer. Aangezien wij nog aan de hoogte moesten wennen, vonden we het onverstandig terug te lopen (:p), dus dat werd liften! Deze tibetaanse jongens gingen speciaal voor ons achter in de bus!
‘s Avonds stond er gelukkig een lekkerte Tibetaanse maaltijd voor ons klaar; verschillende jakkazen en momo’s (dumplings gevuld met jakvlees en groente)
De mensen van het hostel kenden nomaden in de bergen. Ze regelden voor ons dat we bij ze konden overnachten! Ze kwamen ons ophalen per paard (6 uur durende tocht). De volgende dag zouden we zelf terug lopen. Het had echter de hele nacht geregend. Dit betekende dat alle rivieren buiten hun oevers waren getreden. Een eerste uitdaging stond ons dus al te wachten; te paard de rivier over. Echt, ik was nog banger dan tijdens de plankwalk op Huashan. Nog nooit paard gereden en meteen, zonder enige uitleg, met een paard door een meter diepe rivier..
Maar we hebben het overleefd hoor! En klaar om te vertrekken zijn we!
De tocht begon naast wilde rivieren
Dat vond ik ook zo mooi hier; nauwelijks menselijke invloeden. Gewoon een rivier die zijn gang kan gaan, waar zie je dat nog?
Lekker op het paard
Op de top aangekomen even lekker chillen en van dit waanzinnige uitzicht genieten 
Uiteindelijk kwamen we op de hooglanden aan, en daar stonden ze weer; de jaks
De hooglanden zijn ook weer prachtig!
Uiteindelijk kwamen we aan bij onze gastvrouw; Loma. Ze leeft een nomadenbestaan met haar man en drie kinderen. Ze hebben een paar honderd jaks en leven van wat die opbrengen.
Haar jaks genieten lekker een beetje van het leven zoals je ziet :p
Dit is een deel van hun kudde.
De kleintjes mogen binnen komen.
Loma verzorgde ook al ons eten. We kregen jak milktea, en brood met jakyoghurt als tussendoortje. En later maakte ze ons een noodle soep. Dit is niet het moment om over hygiëne te beginnen..
Dit is haar oudste zoon. ah!
De foto is niet zo goed, maar zo sliepen we dus. De hele nacht hoorden ik die jakjes herkouwen. Rond een uur of 6 ‘s ochtends hoorde ik opeens een wel erg laag geloei. Dus ik kijk met zo’n klein slaapoogje op te zien wat er is; staat er letterlijk 30 cm van mij af zo’n gigantische moederjak van foto !!!!*1. OMG. Die was de tent ‘s nachts binnen gesneakt. Ook had er een babyjak op mijn bed gekakt hahaha. Zo nasty.
Ons ontbijt: meel met jakmelk en jakboter. Nog even zelf met de handen mengen en eet smakelijk..
Na het ontbijt was het alweer tijd voor afscheid en lieten we Loma en haar uit jakhaar geweefde tent achter ons.
Teruglopen was niet super makkelijk. Opeens was het vet bewolkt en zagen we de juiste bergtoppen van daarvoor niet meer. En daarnaast was het nog steeds overstroomd als een malle.
Lekker door de drek lopen.
Nog even een rivier doorcrossen
Maar uiteindelijk hebben we het allemaal overleefd en zijn we moe, maar voldaan weer bij het hostel aangekomen
Zoals je ziet was dit echt een fantastische trip. Dit was veruit het meest indrukwekkende wat ik tot nu toe in China heb mee gemaakt. Het terracotaleger was leuk, maar dit is écht wat bijzonders. Ik vind het bizar dat dit niet in de Lonely Planet highlights staat. Dat komt misschien omdat het niet zo makkelijk bereikbaar is, en vrij primitief. En misschien is dat maar goed ook, want anders zou dit waarschijnlijk binnen notime omgebouwd worden tot een cheezy toeristenparadijs (zoals alle main attracties hier). Als je meer info nodig hebt, vraag maar raak!
Johan
Hey Joost, waarom heb je ons niet uitgenodigd. Volgend jaar ga ik mee
Joost
grapjas